Preview
sound on : Whal & Dolph - เก็บเธอเอาไว้ดูก่อน
HAECHAN X RENJUN
DONGREN / CHANREN
แฮช X จีน
เก็บเธอเอาไว้ดูก่อน
ปล่อยให้ใจได้พักผ่อน
อยู่กับเธอให้นานอีกหน่อยนึง
“จีนวันนี้พี่แฮชไม่มารับหรอวะ?”
โน่ถามขึ้นหลังจากจีนบอกจะขอติดรถกลับบ้านด้วยในเย็นหลังเลิกเรียนวันนี้
“ไม่อะ”
จีนส่ายหัวก่อนยู่ปากลง
“อะไร อย่าบอกนะว่าทะเลาะกันอีกแล้วอะ?”
เป็นเล้งถามขึ้น
จีนเบะปากทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ออกมาจนโน่ต้องดึงตัวเพื่อนเข้ามาเพื่อปลอบ
“โอ๋ๆ ไม่ร้องนะจีนมาซบอกพี่โน่นี่”
โน่ลูบหัวจีนเบาๆด้วยความเอ็นดู
แต่ก็ได้แค่แป๊ปเดียวเท่านั้นแหละ เพราะจู่ๆก็มีมือของแจมมาดึงออก
“อะเนียนใหญ่ๆ”
แจมดีดหน้าผากโน่เบาๆ
อีกคนร้องโอ๊ยออกมาก่อนจะหันไปทำหน้าโกรธใส่
“ถ้าโน่ปลอบจีนไม่ได้ งั้นแจมมาปลอบจีนแทนแล้วกัน
ขอกอดหน่อย”
จีนพุ่งเข้ากอดแจมโดยที่อีกคนไม่ทันตั้งตัว
ทำเอาแจมเสียวสันหลังวาบ ก็กลัวเจ้าที่จีนมาเห็นเข้าน่ะสิ เดี๋ยวงานเข้า แจมจะแย่เอา
“หยุดเลยไอ้จีน”
เป็นเล้งที่มาแยกจีนออกจากแจม
แล้วผลักแจมไปยืนข้างโน่ ส่วนตัวเองก็มาแทรกแทนที่ของแจม
“งั้นเล้งมาปลอบก็ได้ ขอกอดหน่อยนะ”
จีนทำท่าจะเข้ามากอดเล้ง
แต่อีกคนกลับดันตัวจีนไว้
“ไหนบอกกูมาสิ้ ว่าทะเลาะอะไรกับพี่แฮชอีก?”
จีนถอนหายใจออกมาก่อนจะซุกหัวเข้ากับหน้าอกเล้ง
“เรื่องเดิมแหง”
โน่พูดขึ้น
“ทำไมอะเล้ง ทำไมเค้าต้องมาทำให้จีนชอบแล้วเค้าก็ไม่คิดรับผิดชอบความรู้สึกจีนเลย”
“ใจเย็นๆนะว้อย”
เล้งปลอบคนไม่เก่ง
เขาเพียงให้จีนซุกแล้วลูบหลังเพื่อนเบาๆ
“เค้าแค่ไม่ขอคบ ไม่ใช่ว่าเค้าไม่ชอบมึงนะ”
แจมพูดขึ้น
“ก็แล้วถ้าชอบทำไมไม่คบกับจีนอะ
จีนขอไปตั้งหลายรอบแล้วนะแจม”
จีนเงยหน้าขึ้นมาพูดกับแจม
อีกคนส่ายหัวก่อนจะเคาะหัวจีนเบาๆ
“มึงนี่มันจริงๆเลยจีน ทำตัวแบบนี้พี่แฮชเค้าไปไหนไม่รอดหรอกน่า”
จีนส่ายหน้าทันที
“ไม่จริงอะแจม นี่ก็ไปไหนแล้วไม่รู้ จีนไลน์ไปก็ไม่ตอบ”
ครืดด ครืดด
จีนหยิบโทรศัพท์ที่สั่นอยู่ในกระเป๋ากางเกงออกมาดู
ชื่อที่ขึ้นบนหน้าจอทำเอาจีนถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่
“นั่น เค้าโทรมาแล้ว รับไปสิ”
เล้งยุให้จีนรับโทรศัพท์พี่แฮช
แต่จีนยังไม่อยากรับเลยตอนนี้ โทรศัพท์ยังคงสั่นไม่หยุด
จีนทำเพียงแค่มองมันสั่นเรื่อยๆ
“จีนอย่างี่เง่าสิ”
โน่พูดขึ้นมา
ทำเอาจีนรีบมองหน้าโน่
“จีนงี่เง่าหรอโน่?”
“ก็...”
โน่พยายามมองไปทางแจมเพื่อหาตัวช่วยแต่อีกคนกลับทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้
“จีนมันงี่เง่ามากเลยสินะ
พี่แฮชถึงมีอะไรไม่บอกจีนเลยอะ”
จีนพึมพำออกมา
มองโทรศัพท์ที่หน้าจอดับไป ก่อนที่ข้อความจะขึ้นบนหน้าจอแทน
H : จีนอยู่ไหน?
H : ทำไมไม่รับโทรศัพท์?
“มึงโทรกลับไปหาพี่แฮชเหอะจีน”
เล้งแนะนำ
“รีบโทร กูอยากกลับบ้านแล้วคร้าบ”
แจมยุอีกเสียง
จีนพยักหน้าก่อนจะตัดสินใจโทรไป
(ฮัลโหล)
“ฮัลโหล”
(จีนอยู่ไหนครับ?)
“คณะ...”
(เลิกแล้วใช่มั้ย?)
“อื้อ”
(รอหน้าคณะ เดี๋ยวพี่ไปรับ)
“อื้อ”
จีนกดวางสายก่อนถอนหายใจออกมาอีกรอบ
ให้ตายเถอะวันนี้อายุจีนสั้นลงกี่ปีแล้วเนี่ย
“จีนไม่กลับด้วยแล้วนะโน่”
“ไม่เป็นไรครับ คุยกับพี่แฮชดีๆนะ อย่าทะเลาะกัน”
โน่ลูบหัวจีนก่อนจะยิ้มตาเป็นสระอิให้ด้วยความเอ็นดู
“พอๆๆ เลย”
แจมดึงมือโน่ออกก่อนจะจับไว้อย่างนั้น
“ไปเรื่อยเลยนะเราอะ ปล่อยหน่อยไม่ได้เลย”
แจมหันไปบีบจมูกโน่เบาๆ
โน่ลูบจมูกตัวเองแล้วผลักแก้มแจมเป็นการเอาคืน
“โห เล่นแรงนะเนี่ย หน้าหันเลยครับคุณ”
“สมน้ำหน้า”
“ยังเห็นจีนกับเล้งยืนตรงนี้มั้ยอะ?
ไปจีบกันที่อื่นเลยนะ”
จีนเบะปากหมั่นไส้
“อะๆ งั้นแยกกันเลยแล้วกัน เดี๋ยวกูไปหาแฟนที่คณะ
ไปละพวกมึง”
“บ้ายบายเล้ง กลับดีๆนะ”
จีนยกมือโบกลาเล้งที่เดินออกไป
“แจมกับโน่กลับก่อนเลยก็ได้
เดี๋ยวจีนนั่งรอพี่แฮชตรงนี้เอง”
แจมกับโน่พยักหน้า
ทั้งคู่ยกมือโบกลาจีนก่อนจะเดินออกไป จีนนั่งรอตรงหน้าคณะได้ไม่นาน
รถยนต์คันคุ้นเคยก็จอดเทียบตรงหน้าเขา จีนเปิดประตูรถขึ้นไปนั่งด้วยความเคยชิน
“……..”
“เลิกนานยังเนี่ย?”
แฮชถามขึ้นเมื่อเห็นว่าจีนเงียบผิดปกติ
“ไม่อะ”
“แล้วไมพี่โทรไปจีนไม่รับครับ?”
แฮชหันหน้ามามองจีนนิดหน่อยก่อนจะมองถนนต่อ
อีกคนเลือกที่จะไม่ตอบแล้วหยิบโทรศัพท์ตัวเองขึ้นมาเล่นแทน
“เป็นไรป้ะเนี่ย?”
“…….”
“จีนนนน”
แฮชเลื่อนมือไปสะกิด
แต่จีนกลับปัดออก
“จีนนนคร้าบ”
ครั้งนี้แฮชกุมมือจีนแล้วเขย่าเบาๆ
“จีนนนนเป็นไร๊”
จีนยังคงเงียบ
พยายามแกะมือแฮชออกแต่ไม่เป็นผล เพราะรถติดไฟแดงพอดี แฮชเลยเปลี่ยนจากการกุมมือจีนมาเป็นโอบไหล่จีนให้เข้ามาใกล้ตนแทน
“สรุปเป็นไร?”
แฮชหันหน้ามามองจีน
ทั้งสองคนอยู่ใกล้กันมากจนจีนเริ่มเขิน
เสียงนุ่มๆของแฮชที่ดูเหมือนกำลังง้อจีนทำให้จีนใจอ่อน แต่ไม่ได้
จีนจะใจอ่อนไม่ได้ จีนเลยหันหน้าหนี
“เปล่า”
“แน๊ โกหก”
แฮชปล่อยจีนออกเพราะไฟเขียวแล้ว
เขาจึงเลื่อนไปกุมมือจีนเหมือนเดิมแล้วเล่นมืออีกคนอย่างที่ชอบทำประจำ
“งอนไรพี่อีกอะ?”
“ใครงอนพี่แฮชไม่ทราบ?”
“แน๊ เดาได้ปะ วันนี้พี่ไม่ตอบไลน์จีน?”
แฮชหันมาเลิกคิ้วถามก่อนจะหันไปสนใจถนนต่อ
“ก็รู้นี่”
“แหนะ ไหนบอกไม่งอน”
“ใช่ดิ จีนมันไม่สำคัญ เป็นใครก็ไม่รู้เนี่ย
มีไรไม่บอกก็ถูกแล้ว”
“อะไปใหญ่แล้วเนี่ย”
“หรือไม่จริงอะ จีนไม่ได้เป็นไรกับพี่แฮชสักหน่อยนี่”
อาจจะเป็นเพราะบางอย่าง
ทำให้เธอนั้นดูต่าง จากใครใครที่ฉันได้พบเจอ
“แฮชคืนนี้มึงไปป้ะ?”
มาร์คถามขึ้นขณะที่พวกเขาอยู่ในคลาสเรียนของบ่ายวันนี้
“ที่พี่เจย์ชวนอะนะ?”
“เออ เกิดอยากจะเลี้ยงอีกละพี่รหัสกู”
“ดูก่อนว่ะ”
“แหมๆ ดูก่อนหรือถามใครก่อนคร้าบ”
“ยุ่งนะมึงอะ”
“ไม่ยุ่งได้ไง ก็เพื่อนผมติดเด็กอะ”
“เด็กหน้ามึงอะมาร์ค”
แฮชตบหัวมาร์คเข้าให้ พูดจาอะไรไม่เข้าหู
“ขนาดนี้แล้วแหมมึงก็ คบกันยังอะ?”
แฮชส่ายหน้า มาร์คส่ายหน้าตาม
“ผิดหวังว่ะ จะกั๊กห่าไรนักหนา”
“ไม่ได้กั๊กโว้ย”
แฮชเถียงขึ้น
“ไม่กั๊กแต่ไม่ขอเค้าคบสักที เนี่ยเค้าเรียกโคตรกั๊ก”
“กูไม่ได้กั๊ก กูแค่ดูๆไปก่อน”
“ดูมาครึ่งปีละครับ
มึงดูกับน้องเค้ามาจนกูเปลี่ยนแฟนไป3คนละเนี่ย”
“ก็มึงมันเจ้าชู้”
“แต่ผมก็ไม่ได้กั๊กใครอะคร้าบ”
“กวนส้นตีน จดเล็คเชอร์ไปเลยมึงอะ”
แต่รอก่อนได้ไหม
(รอก่อนได้ไหม) ถ้าใจเธอยังไหว
ตรงนี้ฉันคงไม่ให้ใครเข้ามา
“พี่แฮช เป็นแฟนกันป้ะ?”
จีนถามแฮชขึ้นขณะที่ทั้งคู่นอนดูหนังกันอยู่ที่ห้องแฮช
“ไปเรื่อยเลยเราอะ”
แฮชจับหัวจีนมาพิงอกก่อนจะซบหัวลงกับหัวของจีน
“พี่แฮชปฏิเสธจีนรอบที่ 8 แล้วนะ ไม่นึกถึงใจจีนบ้างหรอ?”
จีนเงยหน้าขึ้นมองแฮช
เขาพยายามขืนตัวออกจากอ้อมกอดของอีกคนแต่ก็ไม่เป็นผลเพราะแฮชกอดจีนแน่นขึ้น
“ก็เลิกขอสักทีดิ”
“จะอะไรนักหนาเนี่ย แค่เป็นแฟนจีนมันยากหรอ?”
จีนขมวดคิ้ว
เขาเริ่มมีน้ำโหขึ้นมาหน่อยแล้วนะ จิตใจแฮชจะปฏิเสธจีนทุกครั้งเลยหรือไง?
“ไม่เอาไม่โมโห ดูหนังกันต่อครับ”
แฮชดันหัวจีนให้ซบอกตัวเองก่อนจะเอาคางล็อคหัวจีนไว้พร้อมกระชับกอดจีนแน่น
จีนถอนหายใจออกมา สูดกลิ่นเสื้อของแฮชที่เขาชอบเพื่อดับอารมณ์ขุ่นมัวในใจ ก่อนจะผล็อยหลับไปในอ้อมกอดอีกคน
หนังจบลงไปแล้ว
แฮชละสายตาจากจอมามองหน้าคนในอ้อมกอด
ยีจมูกสูดกลิ่นหอมอ่อนๆของหัวจีนด้วยความหมั่นเขี้ยว
จีนแม่งโคตรน่าหมั่นเขี้ยว
แล้วอย่างนี้เขาจะไปไหนรอด
เติมสิ่งที่หาย
ที่ใจยังไม่หาย
แต่เธอก็คงจะไม่ใจร้าย
เหมือนคนอื่น
“พี่แฮชตัวร้อนจี๋เลยอะ”
จีนชักมือกลับมาก่อนจะรีบลุกไปหยิบผ้าชุบน้ำอุ่นมาเช็ดตัวให้แฮช
“เมื่อวานตากฝนแล้วไม่ยอมกินยาใช่มั้ย?
จีนบอกให้กินก็ไม่เชื่อ พี่แฮชดื้ออะ”
จีนเช็ดตัวให้แฮชก่อนจะหยิบยาให้อีกคนกิน
แฮชยอมกินอย่างว่าง่าย ดีหน่อยที่เมื่อเช้าเขาแบกสังขารไปเรียนแถมได้กินข้าวมาแล้ว
หลังจากกินยาเสร็จจีนก็ดึงผ้าห่มให้แฮชห่มถึงคอ
เดินมานั่งลงบนเตียงอีกฝั่งลูบหัวแฮชเป็นการปลอบ
“พี่แฮชนอนพักไปนะ จะได้หายไวๆ”
แฮชดึงมือจีนมากุมไว้ก่อนจะกดจูบที่หลังมือของจีนแล้ววางลงบนอกเขาก่อนจะหลับตาลง
เก็บเธอเอาไว้ดูก่อน
บอกให้เธอได้รอก่อน
อยู่กับฉันให้นานอีกนิดนึง
ให้เราเรียนรู้บางอย่าง
สิ่งที่เรานั้นยังต่าง
ให้เวลานั้นพาเราใกล้กัน
“เฮียครับเอาบะหมี่ต้มยำทุกอย่างหนึ่งแล้วก็ไม่ใส่เครื่องในหนึ่ง”
แฮชสั่งก๋วยเตี๋ยวร้านประจำที่เขากับจีนชอบมากินด้วยความเคยชินโดยไม่ต้องถามเมนูกับจีนเลยสักนิด
“จีนเจ็บคอใช่มั้ย? งั้นเอาน้ำไม่เย็นเนอะ”
แฮชเดินไปหยิบแก้วเปล่ามาหนึ่งใบและแก้วใส่น้ำแข็งอีกหนึ่งใบ
ก่อนจะเปิดน้ำไม่เย็นเทใส่แก้วจีนและแก้วตัวเอง
“พี่แฮชไม่กินเป๊ปซี่หรอ?”
ปกติแฮชชอบกินเป๊ปซี่มาก
ไม่ว่าไปที่ไหนก็มักจะสั่งอยู่เสมอ แต่วันนี้มาแปลกจีนเลยสงสัย
“ไม่เป็นไร พี่กินน้ำเปล่าเพื่อนเด็กแถวนี้ เดี๋ยวมาทำตาละห้อยอยากกินเป๊ปซี่อีก”
จีนยิ้มออกมา
“พี่แฮชน่ารักจังเลย”
จีนยื่นมือไปหยิกแก้มแฮช
อีกคนยิ้มมุมปากก่อนจะยักคิ้วให้
เนี่ยแล้วจีนจะไปไหนรอด
แต่รอก่อนได้ไหมถ้าใจเธอยังไหว
ตรงนี้ฉันคงไม่ให้ใครเข้ามา
เติมสิ่งที่หายที่ใจยังไม่หาย
แต่เธอก็คงจะไม่ใจร้าย
เหมือนคนอื่น
ที่เค้าทำให้ฉันเจ็บช้ำใจ
“อ้าว! ไอ้แฮช”
เจย์เอ่ยทักแฮชขึ้นหลังจากพวกเขาเจอกันโดยบังเอิญในซุปเปอร์มาร์เก็ตที่ห้างแถวมหาวิทยาลัย
“ไงพี่เจย์”
“ยังไงมึง มากะใครอะ?”
“สวัสดีครับ”
จีนก้มหัวทักทายเจย์ก่อนจะยิ้มให้
เขาแอบลุ้นในคำตอบของแฮชอยู่เหมือนกันนะ แล้วทำไมไม่ตอบสักทีเนี่ย?!
“แล้วพี่อะมากะใคร?”
จีนรีบหันไปมองหน้าแฮช
ไหงงั้นล่ะ ตอบแค่นี้มันยากหร๊อ?
“มาคนเดียวเนี่ย ซื้อของเข้าหอหน่อย ว่าแต่มึงเหอะ มากับแฟนหรอ?”
จีนยังคงมองหน้าแฮชอยู่
เขาเริ่มหงุดหงิดขึ้นมาแล้วจึงกอดอกทำหน้ามุ่ยใส่อีกคน
“เอ่าๆ นี่กูพูดอะไรผิดไปป้ะเนี่ย”
เจย์เห็นท่าไม่ดีจึงทักขึ้นมา
“ไม่หรอกพี่ ไว้เจอกัน ผมไปก่อน”
แฮชโบกมือลาเจย์ก่อนจะลากแขนจีนออกมาจากตรงนั้น
เมื่อพ้นเจย์มาไกลแล้ว จีนจึงสะบัดแขนออก
“อีกแล้วนะพี่แฮช”
จีนยืนกอดอกมองหน้าแฮชแล้วทำหน้าหงุดหงิดใส่
“ทำหน้ามุ่ยไมอะ?”
แฮชยื่นมือไปบีบปากจีนเบาๆ
อีกคนขมวดคิ้วก่อนจะสะบัดหน้าหนี
“พี่แฮชจะเอายังไงกับจีนกันแน่? ถ้าไม่คิดจะคบกันจะมาให้ความหวังจีนทำไม?”
“ไปเรื่อยเลยเนี่ย”
แฮชโยกหัวจีนไปมาแต่จีนไม่สนุกด้วย
เขาทำหน้าจริงจังใส่อีกคนจนแฮชต้องดึงมือกลับมา
“ถ้าพี่แฮชไม่อยากคบจีนเราเลิกคุยกันไปเลยมั้ย?”
จีนเม้มปาก
ในใจมันหน่วงแปลกๆ มันหลายรอบเกินไปแล้วสำหรับความสัมพันธ์อันไม่ชัดเจนแบบนี้
พี่แฮชไม่แคร์ความรู้สึกกันเลยหรือไงเนี่ย?
“จีนไม่เอาดิครับ”
แฮชเลื่อนมือมากุมมือจีนแล้วบีบเบาๆ
“พี่แฮชเป็นแบบนี้ตลอดจนจีนเหนื่อยแล้วนะ จีนขอพี่แฮชคบบ่อยมากแต่พี่แฮชก็ปฏิเสธจีนทุกครั้งเลย
แล้วเวลาคนถามก็ไม่บอกว่าเราเป็นอะไรกัน จีนอยากรู้อะว่ามันจะอะไรนักหนา”
จีนพูดออกมาด้วยความเหนื่อยใจ
แฮชยังคงบีบมือจีนอยู่อย่างนั้นก่อนจะทำหน้ารู้สึกผิดใส่ จีนจึงถอนหายใจออกมา
“ไม่ต้องมาทำหน้าหมาหงอยเลยนะ ครั้งนี้จีนไม่ยอมจริงด้วย”
“จีนครับ”
แฮชทำตาปริบๆใส่จีน
อีกคนหันหน้าหนี
“บอกจีนมาเลยนะว่าทำไมพี่แฮชไม่คบจีนสักที”
“ก็….”
แฮชพยายามหลบตาจีน
แต่จีนกลับล็อคหน้าอีกคนให้มองหน้ากัน
“บอกจีนมา”
“ก็ไม่มั่นใจอะ”
“ไม่มั่นใจในตัวจีนหรอ?”
“เปล่า พี่ไม่มั่นใจในตัวเอง”
“ทำไมอะ พี่แฮชไม่ชอบจีนหรอ?”
“เปล่า พี่ชอบ...ชอบจีนมากๆ”
แฮชพูดก่อนจะกุมมือจีนไว้
“แต่พี่แค่กลัวเราคบกันไปแล้วจะทะเลาะกัน”
“แล้วนี่มันไม่ทะเลาะกันตรงไหนเนี่ย?”
“อย่างน้อยก็ไม่ต้องมีความสัมพันธ์มาให้นั่งกังวลไง”
จีนกลอกตา
“ไม่ต้องมาพูดเลย พี่แฮชจะกั๊กจีนหรอ? เก็บจีนไว้เป็นตัวเลือกงั้นดิ?”
“ไม่ใช่แบบนั้นครับ พี่ไม่มีใครนอกจากจีนนะ
แค่ไม่อยากให้จีนมานั่งกังวลกับคำว่าแฟนเฉยๆ”
“ถามจีนยังอะ แบบนี้จีนกังวลกว่าอีก”
“พี่ก็แค่กลัว...กลัวเราเลิกกัน”
จีนเงียบ
แฮชจ้องมาในตาจีน สายตาของแฮชมันมีความกลัวอยู่ในนั้นจริงๆ
จีนจึงเลื่อนมือไปบีบไหล่อีกคน
“ถ้ามัวแต่กลัวแล้วเราจะได้คบกันมั้ยเล่า พี่แฮชไม่ต้องกลัวนะ”
“พูดง่ายนะเราเนี่ย”
“ก็ไม่เห็นมีอะไรยากเลยนี่ คบกับจีนนะพี่แฮช จีนสัญญาว่าจะพยายามทำให้เราไม่ทะเลาะกัน”
แฮชอมยิ้ม
จีนก็เป็นแบบนี้ เอาแต่ใจตัวเองเป็นที่หนึ่ง
“ใช่ป้าว ไม่ทะเลาะแน่ป้าว”
“ไม่ทะเลาะก็ไม่ดิพี่แฮช คบกับจีนนะๆๆๆๆ”
จีนเริ่มกระทืบเท้าล้าเขย่าแขนแฮช
อีกคนขำออกมาให้กับความเอาแต่ใจของจีน
“อะๆ ว่าไงนะ?”
“คบกับจีนนะ”
จีนพูดพร้อมเอียงหัวมองเขาตาแป๋ว
แฮชอดหมั่นเขี้ยวคนตรงหน้าไม่ได้เขาจึงหยิกแก้มอีกคน
“คบก็คบครับ”
“เย้!!”
จีนกระโดดเกาะแขนแฮชแล้วเอาหน้าถูด้วยความอ้อน
แฮชหมั่นเขี้ยวอีกคนจึงขยี้หัวจีนด้วยความเอ็นดู
พี่ไปไหนไม่รอดแล้วจีนเอ้ย
แค่ขอให้เธอ
ได้ลองดู ก็อาจจะไม่ใช่
ยังเหลือเวลา
อีกตั้งนานให้เราค่อยๆ เรียนรู้กันไป
แล้วทุกๆอย่างจะงดงามดั่งใจ
END.
แหะ เหตุเกิดจากคลิปนั้น...ที่น้องแฮชขยี้หัวอินจุ๊นนนนน
พี่ไม่ไหววววววววT_____T
จับตีเลย มาขยี้หัวกันแบบนี้ได้ยังงไคะ;___;
